داستان خلق زن:

ز هنگامي که خداوند مشغول خلق زن بود، هفت روز مي‌گذشت.

فرشته‌اي ظاهر شد و گفت: چرا اين همه وقت صرف اين يکي مي‌فرماييد؟

خداوند پاسخ داد: دستور کار او را ديده‌اي‌؟

بايد دويست قطعه متحرک داشته باشد،

بايد بتواند با خوردن قهوه تلخ بدون شکر و غذاي شب مانده کار کند.

دامني داشته باشد که همزمان دو بچه را در خودش جا دهد.

بوسه‌اي داشته باشد که بتواند همه دردها را، از زانوي خراشيده گرفته

تا قلب شکسته، درمان کند.

فرشته گفت : اين همه کار براي يک روز خيلي زياد است. باشد فردا تمامش بفرماييد.

خداوند گفت : چيزي نمانده تا کار خلق اين مخلوقي را که اين همه به من نزديک است، تمام کنم.

از اين پس مي تواند هنگام بيماري، خودش را درمان کند،

يک خانواده را با يک قرص نان سير کند و يک بچه پنج سال را وادار کند دوش بگيرد.

فرشته نزديک شد و به زن دست زد.

اما اي خداوند، او را خيلي نرم آفريدي.

بله نرم است، اما او را سخت هم آفريده‌ام.

تصورش را هم نمي‌تواني بکني که تا چه حد مي‌تواند تحمل کند و زحمت بکشد.

فرشته پرسيد :

فکر هم مي‌تواند بکند؟

خداوند پاسخ داد :

نه تنها فکر مي‌کند، بلکه قوه استدلال و مذاکره هم دارد.

آن گاه فرشته متوجه چيزي شد و به گونه زن دست زد.

فرشته پرسيد :

اشک ديگر براي چيست؟

خداوند گفت:

اشک وسيله‌اي است براي ابراز شادي، اندوه، درد، نا‌اميدي، تنهايي،

سوگ و غرورش.

فرشته متاثر شد و گفت: شما فکر همه چيز را کرده‌ايد.

خدا جواب داد:

زن‌ها قدرتي دارند که مردان را متحير مي‌کنند.

همواره بچه‌ها را به دندان مي‌کشند.

سختي‌ها را بهتر تحمل مي‌کنند.

وقتي خوشحالند گريه مي‌کنند.

در مقابل بي‌عدالتي مي‌ايستند.

بدون قيد و شرط دوست مي‌دارند.

کار زن‌ها بيش از بچه به دنيا آوردن است،

زن‌ها چيزهاي زيادي براي گفتن و براي بخشيدن دارند.

خداوند گفت: اين مخلوق عظيم فقط يک عيب دارد!

فرشته پرسيد: چه عيبي؟

خداوند گفت:

قدر خودش را نمي داند....

نظرات شما عزیزان:

رعنا

ساعت13:55---24 اسفند 1392

[وب سایت]

فوق العاده بووود

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: